Van Nederlands kampioen pannenkoeken bakken Rob Weijers van de Heikamp
Wie op het terras van De Heikamp in Ruurlo een pannenkoek eet, zit naast de akker waar het graan voor die pannenkoek is geteeld. Ook nog eens een hele goede pannenkoek, want Rob Weijers van De Heikamp bakt de beste pannenkoek van Nederland, bleek tijdens de laatste nationale kampioenschappen pannenkoeken bakken. Daarmee staat De Heikamp in een lange traditie: 30 jaar geleden was De Heikamp volgens het Algemeen Dagblad al het Beste Pannenkoekenhuis van Nederland. En ook in 2015 viel De Heikamp in de prijzen met een tweede plaats tijdens het NK pannenkoeken bakken.
Eigenaar Bert van Zijtveld van De Heikamp vertelt over zijn bijzondere pannenkoeken. ‘We doen veel meer dan alleen pannenkoeken bakken, dat kan ook niet anders met 130.000 gasten op jaarbasis. Maar we willen kwaliteit leveren en goede pannenkoeken bakken is daarbij de basis. Helderheid over de oorsprong, puur, met beleving. Sowieso waren onze pannenkoeken altijd al anders dan gemiddeld. Veruit de meeste professionals werken met standaard mixen – met of zonder toevoegingen – waar ze dan water aan toevoegen: dat werkt makkelijk en snel. Wij hebben altijd al volkoren pannenkoeken gehad: veel grover van structuur, met extra zemelen. Ook lastiger om te bakken, maar wel “anders” van kwaliteit.’
Op die zoektocht naar kwaliteit werd het plan bedacht om zelf de tarwe voor de pannenkoeken te verbouwen. En zo geschiedde, sinds 5 jaar op 2,5 hectare grond gelegen naast het restaurant. Samen met de boer en de molenaar werd het geschikte tarweras geselecteerd. Molenaar Tonnie Moes van Korenmolen de Leeuw uit Lettele slaat het graan van De Heikamp in een silo bij de molen op en maalt het naar behoefte voor het bakken van de pannenkoeken. De akkers leveren meer dan de jaarlijks benodigde 10.000 kilo meel voor de pannenkoeken. ‘Het is dus beslist niet voor de Bühne, zoals sommige mensen denken. Er waren ook mensen die zeiden “het kan helemaal niet op deze Achterhoekse zandgrond”.’ Het kan wel degelijk, al is de productie per hectare lager dan bijvoorbeeld in de polder. ‘Per saldo komen wij er goed mee weg.’
Wel is er extra vakmanschap nodig: ‘Wanneer ga je zaaien, wanneer oogsten, moet het graan nog nadrogen. Er komt een heleboel bij kijken. De oogst is ook elk jaar anders en daarmee de samenstelling van het graan. Vorig jaar was de kwaliteit minder en moesten we wat bijmengen met ander meel. Dit jaar is dat niet nodig want de kwaliteit is heel goed. Maar het is makkelijker om op het beeldscherm iets aan te klikken en de zakken kant-en-klaar-meel in ontvangst te nemen.’
‘Ik zou niet weten of we er één pannenkoek meer door hebben verkocht. We doen ons best om het onder de aandacht te brengen. Zo hebben we een wandelroute-app uitgezet met video-content, De Strooptocht. Als onze bezoekers langs de graanakker lopen vertelt de boer over het graan, bij de eierboer over de eieren en de melkveehouder vertelt over de melk. Zo vertellen we het hele verhaal over al onze ingrediënten in de pannenkoeken. Dat heeft niemand in Nederland. Maar het staat niet op de voorpagina van De Telegraaf. Dat gebeurt wel als we het Nederlands kampioenschap terrasschaatsen organiseren. Het is moeilijk om graan van eigen bodem sexy te krijgen.’
Toch blijft Van Zijtveld geloven in graan van eigen bodem. Het is niet voor niks dat Koopmans geprobeerd heeft om ook een lijn met pannenkoekenmeel van graan uit de regio op te zetten. ‘Voor zover we weten, nog niet met succes.’
Van Zijtveld gaat zeker verder met eigen graan. Een deel van het graan gaat nu al naar bakker Wijnand in Laren, die ook graag met regionale granen werkt. Er worden experimenten gedaan met pasta maken van eigen graan. ‘En we hebben ons eigen champagnebier ontwikkeld. Het zou mooi zijn als we dat in de toekomst ook met eigen graan kunnen gaan brouwen.’
